Wat koop je voor een kersverse tiener? Een tiener met een duidelijk uitgesproken mening? Barbie roze is uit, zwart en grijs zijn cool en vooral geen kinderachtige dingen.
Ze mocht in ieder geval een reisje kiezen en of ze met papa of mama wilde gaan. Nu hadden we verwacht dat ze naar een grote stad wilde gaan om te shoppen. Dat was immers al eens voorbij gekomen. Maar nee, ze koos voor een nachtje kamperen met papa gevolgd door een gezellig potje vissen. ‘Want dat was zo lang geleden’ aldus Noor. We hebben naderhand zitten lachen met z’n tweeën. Af en toe klinkt ze als een oud wijf, dat bedoelen we niet gemeen hoor. Maar ze kan soms kletsen alsof ze al 80 jaar op deze aardkloot rond loopt. Zo wijs. Te wijs, denk ik is soms. Maar hé… liever zo dan een zwijgzaam typje.
Maar goed, want wil ze voor cadeau? Ze vroeg aan de familie geld, want ze wilde sparen voor een binnenhok voor haar konijn Muis. En van haar opa en oma’s wilde ze graag Lego en/ of Playmobil. Maar wat ze van ons wilde hebben, nee dat wist ze niet.
Ik opperde het idee om haar kamer te veranderen. Ook al zat het eraan te komen dat we groen licht zouden krijgen voor de financiering voor de verbouwing. Een kleine verandering, alleen de tapijttegels eruit, een lik verf op de underlayment vloer dier onder ligt en misschien nog een leuk nieuw kleed.
Ja… een kleine verandering. Hahaha. Wat ben ik toch een grapjas, alsof ik iets klein kan houden. Met het leeghalen van haar kamer zag ik haar bureautje, een oud tafeltje wat ik in onze oude woonplaats had gekocht. Leuk lichtblauw en een beetje verweerd. We hebben er nog aan gegeten toen al onze meubels in de opslag stonden voor de verhuizing. En hij heeft hier nog langs de kant van de weg gestaan met de eerste oogst uit de moestuin. Nu doet hij dus dienst als bureau. Maar hij moest een lik verf vond ik. Zo ook haar bed. Een marktplaatsvondst toen we hier naartoe verhuisden. Mooi grijs, maar kon ook wel een frisse jas gebruiken. Dus de vloer, haar bed en bureau moesten eraan geloven. Overigens had ik haar kast al onder handen genomen. Die deed een jasje uit. Hij ging van zacht roze naar hout.
Deze poster had ik al eens voorbij zien komen. Echt een post voor Noor. Ze weet al jaren wat ze wil worden. Eerst wilde ze een lieveheersbeestje worden, maar toen ze begreep dat wel eens heel lastig kon worden was het voor haar zo klaar als een klontje. Ze wil kapster worden. Het liefst met een eigen zaak. Zoals ze dat dan zegt. ‘Ik wil mijn eigen kapperszaak en dan ook waar je wat kan eten en drinken.’ Het liefst maakt ze er een verkapte friettent van, want naast het kapster worden is er nog een liefde. De liefde voor friet :D.
Maar goed, kapster dus. Ze weet het echt 100% zeker. Doet met liefde het haar van Eva. Of het nu voor een judowedstrijd is of gewoon voor de lol. Creëert de meest aparte kapsels bij zichzelf en baalt dat papa slechts sprietjes heeft (lees nagenoeg kaal dankzij de tondeuse). Het liefst neemt ze Sjef onder handen en ook haar konijn krijgt geregeld een lekker borstelbeurt en hupst soms rond met een haarspeldje.
Toen ze haar ‘nieuwe’ kamer voor het eerst zag en de poster ontdekte was ze door het dolle heen. Een schot in de roos. Noor blij, dus mama blij. Nu wordt er dus driftig geoefend om het kapsel van het meisje na te maken, benieuwd of… nee beter gezegd wanneer het haar lukt 🙂
Wisten jullie al gauw wat je wilde worden?
Tot de volgende post(er).
x Mir
